Als ik de Ronde en Roubaix win, neem ik de rest van het jaar vrij.

Als ik de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix win, neem ik de rest van het jaar vrij.

Dat zou een droomscenario zijn. Twee van de zwaarste en meest prestigieuze wielerwedstrijden winnen binnen een week tijd – een prestatie die slechts een handvol legendes hebben bereikt. De Ronde en Roubaix zijn niet zomaar koersen; ze zijn monumenten, wedstrijden waar renners hun hele carrière voor opofferen.

De Ronde van Vlaanderen is een strijd over de beruchte kasseien en steile hellingen van Vlaanderen. De Muur van Geraardsbergen, de Oude Kwaremont, de Paterberg – het zijn de obstakels die legenden maken of breken. Roubaix, aan de andere kant, is een helletocht over de ruigste kasseistroken van Noord-Frankrijk, met de beruchte Carrefour de l’Arbre en de aankomst in de mythische wielerbaan.

Als ik beide win, wat valt er dan nog te bewijzen? De immense fysieke en mentale inspanning die deze wedstrijden vragen, rechtvaardigt een welverdiende pauze. Het seizoen is lang, met