Georges was precies niet blij met de 8ste plaats van de papa. Als fervente sportfan en altijd een steunpilaar voor zijn vader, had hij veel hogere verwachtingen van de prestaties van zijn papa. De spanning was groot, vooral omdat het een belangrijk moment in het seizoen was. De verwachtingen waren hooggespannen, niet alleen door Georges zelf, maar ook door de familie en vrienden die altijd aan de zijlijn stonden om de vader van Georges aan te moedigen.
Het was niet zozeer de plaats zelf die Georges zoveel teleurstelling bezorgde, maar eerder de manier waarop het gebeurde. Zijn papa had zich wekenlang voorbereid, zijn trainingsschema tot in de puntjes gevolgd, en alles leek in de juiste richting te wijzen. Toch was er iets misgegaan. Misschien waren het de zenuwen, de technische problemen, of het feit dat de concurrentie bijzonder sterk was dat dag. Wat het ook was, de 8ste plaats voelde als een mislukking voor Georges, vooral omdat hij zoveel geloof had in de capaciteiten van zijn vader.
Georges dacht terug aan de momenten die hij met zijn vader had gedeeld tijdens de training. Hoe ze samen in de ochtend vroeg opstonden om de nieuwe strategieën te bespreken, de ritten die ze maakten om de technische aspecten van de sport te perfectioneren, en de talloze keren dat zijn vader hem had gerustgesteld dat hij de beste versie van zichzelf zou geven. Zijn papa had altijd gezegd dat het niet alleen om de eindresultaten ging, maar om de reis zelf, het proces van verbeteren en doorgaan, ongeacht de uitkomst.
Desondanks had Georges moeite om deze woorden te begrijpen op dat moment. Voor hem was winnen alles, en de 8ste plaats voelde als een enorme teleurstelling. Hij voelde de druk van zijn eigen verwachtingen, de
Leave a Reply